در تاریخ ایران باستان اگر تعداد زنان و مردان نامدار را مقایسه کنیم، شماز زنان نسبت به مردان بسیار کم است و بخشی از همین تعداد کم نیز نامشان، فقط به اعتبار نام پدران، همسران، برادران و فرزندان معروفشان ضبط شده و خود مصدر امری نشده‌اند.
اما زنانی که در امر سیاست و جنگ دست داشته و یا به حکومت و فرماندهی رسیده‌اند، چنان تاثیر و دخالتی در روند تاریخ داشته‌اند که به نظر مورخان غیرمنتظره می‌نموده است.
چنین است که هرودوت در جایی از تاریخ خود پس از آنکه از سرکردگان نیروهای خشایار شاه در لشکر کشی به یونان یاد می‌کند،ناگهان رشته گزارش خویش را قطع کرده و می‌گوید «... راجع به سایر فرماندهان عالی‌رتبه سخن نمی‌گویم، چه، لزومی ندارد،اما برعکس درباره آرتمیزیا زنی که علیه یونان لشکر کشید و ستایش بسیار مرا برانگیخته توضیح می‌دهم...»
كتاب «زنان بنام در تاريخ ايران» درباره سرگذشت زنان ايران از آغاز تا انقراض سلسله ساسانيان است و از زناني نام ميبرد كه در امر سياست و جنگ، دست داشته يا به حكومت و فرماندهي رسيده و در روند تاريخ، دخالت و تأثير داشته‌اند. اين كتاب، تأليف دكتر كامياب خليلي است كه توسط انتشارات روشنگران و مطالعات زنان، در 2000 نسخه و 326 صفحه انتشار يافته است.
